παραθετικός

-ή, -ό / παραθετικός, -ή, -όν, ΝΑ [παρατίθημι]

νεοελλ.

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην παράθεση

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα παραθετικά

οι παρά τον αρχικό τύπο τού θετικού βαθμού τύποι τού συγκριτικού και τού υπερθετικού βαθμού τών επιθέτων ή επιρρημάτων

αρχ.

αυτός που εισάγει σε ένα θέμα.